Anaplazmoza u psa – kolejna choroba odkleszczowa

Choroby przenoszone przez kleszcze to poważne zagrożenie nie tylko dla ludzi, ale także dla psów lub kotów. Jedną z nich jest anaplazmoza, która, choć mniej znana niż babeszjoza, może być równie niebezpieczna. Dowiedz się, czym dokładnie jest anaplazmoza, jakie daje objawy, jak ją leczyć i czy w terapii mogą pomóc zioła. Ten artykuł pomoże Ci zrozumieć, jak skutecznie zadbać o zdrowie swojego pupila i co robić w razie podejrzenia zakażenia anaplazmozą.

Anaplazmoza to choroba zakaźna wywoływana przez bakterie z rodzaju Anaplasma. U psów najczęściej spotykaną formą jest Anaplasma phagocytophilum, którą przenoszą kleszcze z rodzaju Ixodes – te same, które odpowiedzialne są m.in. za przenoszenie boreliozy. Drobnoustroje te dostają się do organizmu psa podczas żerowania zakażonego kleszcza i atakują komórki układu odpornościowego, zwłaszcza granulocyty, prowadząc do ogólnoustrojowych zaburzeń.

Do zarażenia dochodzi najczęściej wiosną i latem, kiedy aktywność kleszczy jest największa. Wystarczy krótki kontakt z pasożytem, by doszło do infekcji. Anaplazmoza może występować samodzielnie lub współwystępować z innymi chorobami odkleszczowymi, co dodatkowo komplikuje diagnozę i leczenie.

Objawy anaplazmozy bywają niespecyficzne i często przypominają inne choroby, dlatego łatwo je przeoczyć lub zbagatelizować. Pojawiają się zwykle od kilku dni do kilku tygodni po ugryzieniu przez zakażonego kleszcza. Do najczęściej obserwowanych objawów należą:

• Apatia, osłabienie, niechęć do aktywności,
• Gorączka,
• Brak apetytu,
• Bóle mięśni i stawów – pies może kuleć, unikać chodzenia, być nadwrażliwy na dotyk,
• Powiększenie węzłów chłonnych, wątroby oraz śledziony,
• Niedokrwistość i bladość błon śluzowych,
• Krwawienia (np. z dziąseł, nosa) i wybroczyny skórne,
• W skrajnych przypadkach – zaburzenia równowagi i objawy neurologiczne.

Warto zaznaczyć, że u niektórych psów choroba może przebiegać bezobjawowo lub z bardzo łagodnymi symptomami, co sprawia, że łatwo ją przeoczyć. Dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania zdrowia psa w przypadku podejrzenia kontaktu z kleszczem.

Rozpoznanie anaplazmozy u psa opiera się na dokładnym wywiadzie weterynaryjnym, uwzględniającym historię kontaktu ze środowiskiem, w którym występują kleszcze. W badaniu klinicznym lekarz może zauważyć objawy ogólne, takie jak gorączka, apatia, czy bóle mięśni i stawów. Potwierdzenie zakażenia następuje poprzez badania laboratoryjne – najczęściej wykonuje się morfologię krwi psa, w której można zaobserwować m.in. małopłytkowość, oraz testy serologiczne lub test PCR z krwi obwodowej, wykrywające obecność przeciwciał lub materiału genetycznego bakterii Anaplasma. Wczesna i trafna diagnoza pozwala na szybkie wdrożenie leczenia i poprawę rokowania w przypadku anaplazmozy u psa.

Leczenie anaplazmozy opiera się na podaniu odpowiedniego antybiotyku – najczęściej stosowaną substancją jest doksycyklina, którą podaje się doustnie przez około 2-4 tygodnie. W przypadku silnych objawów ogólnoustrojowych lekarz weterynarii może zalecić również odpowiednie leczenie wspomagające – leki przeciwzapalne, środki wzmacniające odporność lub kroplówki.

Szybkie rozpoczęcie terapii zwykle daje dobre efekty, a większość psów wraca do zdrowia w ciągu kilku dni od rozpoczęcia leczenia. Jednak nieleczona anaplazmoza może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak przewlekłe zapalenie stawów, uszkodzenie nerek, a nawet zmiany neurologiczne.

Po zakończeniu kuracji wskazane jest powtórne badanie krwi, aby upewnić się, że infekcja została całkowicie zwalczona. W niektórych przypadkach konieczne może być kontynuowanie terapii lub wdrożenie leczenia objawowego, jeśli doszło do trwałych uszkodzeń tkanek.

Zioła nie zastąpią leczenia antybiotykowego, ale mogą stanowić wartościowe wsparcie terapii, szczególnie w regeneracji organizmu po przebytej chorobie. Fitoterapia, czyli leczenie roślinami, może wspomagać odporność, łagodzić objawy zapalne i wspierać funkcje wątroby czy nerek.

Do najczęściej stosowanych roślin wspomagających należą:

• Jeżówka purpurowa (Echinacea) – wzmacnia układ odpornościowy i wspiera walkę z infekcją.
• Ostropest plamisty – działa ochronnie na wątrobę, która często jest osłabiona w wyniku długotrwałego leczenia antybiotykami.
• Dzika róża – naturalne źródło witaminy C, wspomagające odporność i regenerację tkanek.
• Kurkuma – wykazuje działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne.

Wszystkie preparaty ziołowe należy jednak stosować ostrożnie i tylko po konsultacji z lekarzem weterynarii. Niektóre rośliny mogą wchodzić w interakcje z lekami lub być niewskazane dla psów z chorobami współistniejącymi.

Anaplazmoza to choroba, którą można skutecznie leczyć, ale jeszcze lepiej – zapobiegać jej wystąpieniu. Zapobieganie anaplazmozie u psa polega przede wszystkim na ochronie przed kleszczami: stosowanie preparatów przeciwpasożytniczych (obroży, kropli, tabletek), unikanie spacerów w wysokiej trawie i regularne sprawdzanie sierści psa po powrocie ze spaceru.

Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy, szczególnie po kontakcie z kleszczem, nie zwlekaj z wizytą u weterynarza. Szybka diagnostyka i leczenie to klucz do powrotu pupila do zdrowia i uniknięcia groźnych powikłań.